شاید شما خاطرتان نباشد…
منتشر شده در: دوهفته‌نامه طراح امروز / شماره ۱۸، نیمه اول خرداد ماه ۱۳۹۶ ، منطقه آزاد ، صفحه ۱۰
به قلم: محسن هاشمی
روزگارانی بود که اشخاص در هر حرفه و منصبی، از جایگاه خاصی برخوردار بودند و احترام متقابل به یکدیگر هدف اصلی ارتباطاتشان بود. تعاریف شغلی هم بر اساس جایگاهشان محفوظ بود، به‌طوری‌که هیچ‌گاه شخصی در جایگاه شخص بالاتر سخن نمی‌گفت و با رفتار شایسته‌اش برای شخصیت خود احترام می‌خرید.
از طرفی هرکس ضمن اینکه در شغل خود حرفه‌ای بشمار می‌رفت، از نتایج کار خود هم راضی و خشنود بود. اما روزهایی از آن روزگاران گذشت و با افزایش تعداد افراد فعال در حرفه‌های جذاب، روند اخلاقی جهت به انجام رساندن کارها هم تغییر یافت. حرفه شبیه‌سازی نیز از آن دست حرفه‌های هنری است که جذابیت انجام پروژه‌ها در آن، از درآمدش همیشه بیشتر بوده و همین عامل با سیر ورود فوق‌العاده صعودی دانشجویان به دانشگاه‌ها و به‌موازات علاقه‌مند‌تر شدن به این حرفه ضمن رایگان بودن نرم‌افزارهای هزاران دلاری، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار شد. درنتیجه‌ی این امر، کمیت بالای افراد این حرفه از کیفیت آن کاست.
به‌موازات این اتفاقات، فرآیندی همه‌گیر شکل‌گرفت که در بازار کار، فراگیر شد. به‌طوری‌که با کمترین سواد و دانش، هر شخصی خود را کننده‌ی کار دانسته و در هر مغازه‌ای حتی کابینت سازی، شاهد گرفتن خروجی‌های سه‌بعدی توسط غیر حرفه‌ای‌ها نیز می‌باشیم. این غیرحرفه‌ای ها بعد از مدتی تعدادشان بیشتر شده و سعی در محاصره بازار می‌کنند و به روش‌های مختلف غیرحرفه‌ای‌تر و قیمت‌های عجیب، بدون اطلاع از ضربه‌ای که به جایگاه خودشان می‌زنند همواره در حال غرق شدن در باتلاق خودساخته هستند، بدون آنکه خود بدانند.
اثرات جانبی وجود این غیرحرفه‌ای ها در بسیاری از نامعماران غیرحرفه‌ای نیز اثر می‌گذارد. به‌طوری‌که نامعمار نام‌برده، پس از برخورد با آن‌ها و نحوه‌ی برقراری غیرحرفه‌ای رابطه کاری با ایشان و پس از چندین خروجی ضعیف، نگاه و عقیده‌اش نسبت به این عرصه به‌طور کل عوض‌شده و درحالی‌که همه اعضای این حرفه (اعم از تری دی آرتیست و تری دی کار) را سروته یک کرباس می‌داند با حقِ‌به‌جانب برای کارهای بعدی، آن احترام فوق‌الذکر که در ابتدای متن عنوان شد را در کلامش کمرنگ‌تر کرده و با رفتاری آماتورگونه درارتباطات آتی کاری‌اش وارد می‌شود. آماتورها نیز مانند مابقی اقشار در سطوح و جایگاه‌های مختلفی به چشم می‌خورند؛ گاه معماری معروف، گاه طراحی مبتدی، گاه منشی دفتر معماری و یا سازنده‌ی ساختمان‌های شمال و جنوب شهر هستند که تنها تعریفشان از شبیه‌سازی، عکسی است از کار غیر حرفه ایشان که می‌بایستی به فروش برود.
این رفتار غلطِ غیر حرفه‌ای‌ها و کارفرمای آماتور در طی سال‌های اخیر به‌شدت رو به افزایش است و رفته‌رفته هرکسی جایگاه شغلی و شخصیتی خود را در برخورد با یکدیگر فراموش کرده (در تعریف شخصی، فرد خود را از بردن لذت رفتار حرفه‌ای محرومم ساخته) و به فراخور رفتار اشتباهش، گاها از جانب غیر حرفه‌ای‌ها تائید می‌شود. همین عامل هم به اعتمادبه‌نفس کاذبش می‌افزاید. اما غافل از اینکه این اشخاص در برخورد با حرفه‌ای‌ها چیز دیگری نصیبشان می‌شود.
شخص حرفه‌ای در برداشت اول از سوی چنین افرادی، با توجه به شناختی که در طول دوره‌ی کاری خود از تعداد کثیری از این اشخاص به دست آورده، در مکالمات اولیه متوجه غیرحرفه‌ای بودن کارفرمای خود می‌شود. درنتیجه، روش‌های برخورد گوناگونی را برای مقابله با آن‌ها اتخاذ می‌کند که بسته به سطوح مختلف غیرحرفه‌ای‌‌شان متغیر است. گاه او را آموزش می‌دهد، گاه در قرار خصوصی وقت خود را از دست می‌دهد و درنهایت به عدم پذیرش پروژه منتهی می‌شود، در پیامی کوتاه به‌طور کل خودش را از شر این اشخاص راحت می‌کند و گاهی هم به دعوای تلفنی ختم می‌شود. به‌طور کل شخص حرفه‌ای مهم‌تر از روند کاری که در حال انجام آن است اخلاق حرفه‌ای و متدهای روش انجام کار و تعاریف کاری خودش را در نظر می‌گیرد. ضمناً دلیل اینکه قیمت را در تعاریف نگنجاندم این بود که مسلماً ارزان کار نمی‌کنند.
حال به فراخور دیدی که از جامعه‌ی کاریمان داریم، درنهایت خود مسئولیم که بپذیریم آیا غیرحرفه‌ای باشیم و بدون جایگاه اخلاقی و یا حرفه‌ای رفتار کنیم و اخلاق‌گرا. فی‌الواقع، در همین سطوح و جایگاه پایین‌تر، این رفتار صحیح ماست که آینده‌ی کاری حرفه‌ای ما را می‌سازد…
.
خالق تصویر: نگارنده
منتشر شده در: دوهفته‌نامه طراح امروز / شماره ۱۸، نیمه اول خرداد ماه ۱۳۹۶ ، منطقه آزاد ، صفحه ۱۰
به قلم: محسن هاشمی
کپی‌رایت این مطلب متعلق به «دوهفته‌نامه طراح امروز» می‌باشد. لذا بازنشر آن در نشریات و فضای وب (وب‌سایت‌ها یا شبکه‌های اجتماعی) با هر شکل و عنوان، فقط با پذیرش کتبی شرایط گروه رسانه‌ای طراح در ثبت مرجع و ماخذ امکان‌پذیر است.