…بازار هتل‌ها در این فصل بسیار داغ است و این موضوع همچنان جذابیت خود را برای من حفظ کرده؛ اما نه به خاطر سفر، بلکه از بعد طراحی آن‌ها. به‌تازگی کتابی با‌عنوان «خانه‌های دور از خانه» نوشته‌ی طراح معروف انگلیسی «تارا برنرد» نظرم را جلب کرد. این طراح به همراه شرکت ۲۵ نفره ا‌ش که سال‌هاست مشغول طراحی هتل‌های بوتیکی در سرتاسر جهان هستند، تجربیات طراحی‌اش را در این کتاب با نثری شیوا بیان نموده است.
تارا برنرد به توصیف مجله «GQ» بانوی اول طراحی داخلی بریتانیا محسوب می‌شود. او به دلیل استفاده از رنگ‌های زنده در طراحی‌هایش به شهرت رسید. دفتر طراحی او طرح‌های بوتیکی را ارائه می‌دهد که به نوع خود خاص و منحصربه‌فرد هستند. شرکت او تاکنون برنده‌ی جوایز بسیاری برای جسارت در ترکیب رنگ‌ها شده است. به گفته‌ی ریچارد راجرز، «او می‌تواند طرح‌های خود را بااحساس راحتی که هر دو شخصی و مدرن هستند، ارائه کند.»…
منتشر شده در: دوهفته نامه طراح امروز / شماره ۲۴، نیمه اول شهریور ماه ۱۳۹۶ ، طراح فرنگی ، صفحه ۱۴
به قلم: شیوا پوریوسف
تبریک ویژه بابت کتاب تازه منتشرشده؛ لطفاً بگویید روند نوشتن آن چگونه بود؟
متشکرم! این یک تجربه فوق‌العاده پیچیده و گاه کار عشق است. کمی تلاش برای اصلاح تمام کارهای ما از ۱۵ سال گذشته بوده که ما آن‌را با دقت انجام دادیم و به محصول نهایی‌اش افتخار می‌کنیم.
چه چیزی باعث طراحی موفق یک هتل می‌شود؟
این یک موضوع کاملاً نسبی ست که بستگی دارد به درک خواسته‌ها و نیازهای مهمان امروزی طبق شرایط روز. موفقیت مداوم هتل‌های بوتیک به این دلیل است که برخی از مارک‌های بزرگ‌تر به دنبال آن هستند و درواقع میخواهند به تکامل برسند. «Rosewood» و «Four Season» به شکوفایی رسیده‌اند، زیرا آن‌ها درک می‌کنند که داشتن یک نام تجاری کافی نیست؛ در عوض، موضوع در مورد DNA آن برند است. اینکه فلسفه‌های شما چیست؟ ارزش‌های اصلی شما چیست، هنگامی‌که یک نام تجاری می‌تواند این را ایجاد کند؟
برای اولین بار کجا و درچه زمانی طراحی داخلی را کشف کردید؟
تا جایی که به یاد دارم من همیشه تحت تأثیر فضای داخلی، مبلمان و جزئیات بوده‌ام. هر زمان که به سفر می‌رفتیم از پدیده‌های غیرعادی و هر آنچه در طبیعت نظرم را جلب می‌کرد الهام می‌گرفتم. حتی یک‌تکه چوب خشک‌شده که به‌ظاهر بی‌مصرف بود به من ایده‌ای را می‌رساند. طراحی داخلی حتماً از ابتدا در من وجود داشته و فقط من تااندازه‌ای خوش‌شانس بوده‌ام که توانسته‌ام این علاقه‌ی ذاتی را کشف کنم و محیطی را برای پرورش آن در خودم فراهم کنم. حرفه و تخصص امروز‌م را مدیون درون‌گرایی در برهه‌ای از زندگی‌ام می‌دانم. چراکه توانسته‌ام به آنچه ذاتاً به آن تعلق دارم بپیوندم.
چه جذاب… شما در این صنعت به دلیل استفاده از رنگ‌های غلیظ و زنده به شهرت رسیده‌اید، چگونه این عشق را با رنگ آغاز می‌کنید و چگونه کار خود را به‌طور مداوم انجام می‌دهید؟
رنگ می‌تواند خلق‌وخو و جو را به ارمغان بیاورد و چیزی است که من تا به امروز از آن دور نشده‌ام. در طراحی، رنگ‌های شفاف و زنده مانند کلیدی در طراحی کار می‌کنند و تمام مسائل دیگر را در آن طرح اعم از نور یا فرم با خود درگیر می‌کنند. حتی چاره‌ای هستند برای بازی با ذهن و از بین بردن نواقص احتمالی در اجرا؛ اما من شخصاً همواره در استفاده از این رنگ‌ها دقت کرده‌ام تا نه بیش‌ازحد آن‌ها را باهم ترکیب کنم و نه به‌صورت تک‌محوری از یک طیف مشخص بهره ببرم. چراکه استفاده از انواع طیف‌های یک رنگ خود یک سبک است و نیز به ممارست و تبحر بالایی نیاز دارد. لحظاتی وجود دارد که در آن من به یک پالت آرام‌تر گرایش پیدا می‌کنم. من فکر می‌کنم کلید استفاده از رنگ‌ها در طراحی داخلی این است که تعادل رعایت بشود، نه آن‌قدر کم باشند که فضا بی‌روح به نظر برسد و نه آن‌قدر درهم که گیج‌کننده و عذاب‌آور باشند.
شما از اینکه سبک‌های قدیمی و جدید را در طرح‌های خود ترکیب کنید نمی‌ترسید. چگونه این اعتمادبه‌نفس را به دست آوردید؟ نظر شما راجع به تلفیق سبک در طراحی یا دکوراسیون داخلی چیست؟
به نظر من کلمه‌ی تلفیق انتخاب مناسبی نیست. امروزه ما برای انسان‌هایی طراحی می‌کنیم که فطرت آن‌ها با فضاهای گوناگون و دهه‌های مختلف گره‌خورده است. شاید یک صندلی زیر یک نور مدرنِ مقطعی، حس عجیبی از دهه ۵۰ و مدرنیته را در یک ساختمان ۹۰ ساله دهه ویکتوریا به ارمغان بیاورد. ما عملاً همگی در حال ترکیب کردن طراحی‌هایی از دهه‌های گوناگونیم که خود متوجه آن نیستیم. گاهی این ترکیب‌ها پررنگ‌تر جلوه می‌کنند؛ چراکه تضاد بین اشیا و خطوط محیطی بیش‌ازحد هستند که این خود یک لهجه در طراحی است. گاهی طراح ترجیح می‌دهد که باظرافت بیشتری دست به ادغام سبک‌های گوناگون بزند. از طرفی گاهی هم طراح اصلاً متوجه ترکیب سبک‌ها نیست؛ چراکه مفهوم آنچه طراحی کرده از ترکیب سبک مهم‌تر و پویاتر است.
از کجا الهام می‌گیرید؟
از همه‌‌جا و همه‌چیز؛ این بیشتر بستگی به آن دارد که روی چه پروژه‌ای مشغول به کار باشم. عموماً ایده‌هایم را از غیرمنتظره‌ترین فضاها و یا حتی مکالمات می‌گیرم. رمز موفقیت یک طراح بکر، خوب شنیدن، دقت کردن به محیط اطراف و حس کردن سبک زندگی و نیازهای مردم است. آنچه میخواهند تجربه کنند و آرزویش را دارند، دقیقاً باید الهام‌بخش ما باشد. درک لایه‌های زندگی دیگر انسان‌ها و لذت‌هایشان و توجه به فصل‌ها و جذابیت آن‌ها در ترکیب رنگ‌ها همیشه کمک بزرگی در ایجاد انگیزه در طراحی‌های من بوده است.
طراحی غیرمعمولی که تابه‌حال انجام داده‌اید کدام‌یک است؟
به نظر من در طراحی، هر پروژه می‌تواند غیرمعمول باشد و این به میزان خلاقیت طراح، بودجه و صدالبته به مشتری بستگی دارد. پروژه‌هایی که ترکیب تکنولوژی و متریال‌های جدید را از ما میخواهند در مقایسه با پروژه‌هایی که قابل پیش‌بینی تر هستند از جذابیت بیشتری برای گروه طراحی برخوردارند. این حقیقت که هردوی این نوع پروژه‌ها در کنار هم زیبا هستند غیرقابل‌انکار است. چراکه هرکدام چالش‌هایی با خود به همراه دارند که نتیجه آن‌ها برای طراح سازنده است.
طراحان موردعلاقه‌ی شما که هم‌اکنون در این صنعت مشغول به کار هستند کدامند؟
جدیداً علاقه‌مند به کارهای «Louis La Place» شده‌ام. دقت او در تشخیص و انتخاب مبلمان اواسط قرن بیستم حیرت‌انگیز است. همچنین «Nick Jones» که به نظرم همیشه بهترین و لوکس‌ترین‌ها را در طراحی‌های خود ارائه می‌دهد و البته «Liaigre»
توصیه شما به طراحان داخلی جوان که تازه شروع به کارکرده‌اند چیست؟
دقت کنند و تمرکز بالا روی طراحی‌شان داشته باشند. از روند طراحی کاملاً آگاه باشند و مطلقاً مفهوم طراحی‌شان را فدای هیچ قسمت دیگری از طرح نکنند. ارائه ایده‌هایشان و نحوه توضیح آن‌ها به‌اندازه‌ی کل پروژه ارزشمند و مهم است.
به نظر شما اهمیت هنر در طراحی چیست؟
هنر پایه و ریشه‌ی طراحی است. کسانی که هنر را خوب نمی‌شناسند یا نسبت به آن بی‌تفاوت هستند و با آرتیست‌ها ارتباط برقرار نمی‌کنند در طراحی متفاوت نخواهند بود. این رابطه مثل یک رمان بدون نقطه‌گذاری است.
و پرسش آخر، رؤیای یک طراح هتل چیست؟
رک و راست بگویم، اینکه ما هنوز هستیم و طراحی می‌کنیم یک رؤیاست که به حقیقت پیوسته و باور دارم که به این کار می‌توانیم ادامه بدهیم. طراحی هتل می‌تواند به طراحی قایق‌های تفریحی و هواپیما‌های خصوصی هم منتهی بشود و این در حال حاضر تنها بخش انجام‌نشده در کار من است.
.
.
منتشر شده در: دوهفته نامه طراح امروز / شماره ۲۴، نیمه اول شهریور ماه ۱۳۹۶ ، طراح فرنگی ، صفحه ۱۴
به قلم: شیوا پوریوسف
.
کپی‌رایت این مطلب متعلق به «دوهفته نامه طراح امروز» می‌باشد. لذا بازنشر آن در نشریات و فضای وب (وب‌سایت‌ها یا شبکه‌های اجتماعی) با هر شکل و عنوان، فقط با پذیرش کتبی شرایط گروه رسانه‌ای طراح در ثبت مرجع و ماخذ امکان‌پذیر است.